Harcerzem być ...
Związek Harcerstwa Polskiego jako dobrowolne stowarzyszenie, skupia wszystkich, bez względu na pochodzenie, rasę czy wyznanie. Do ZHP należą ludzie, którzy decydują się postępować zgodnie z zasadami określonymi w Statucie ZHP, Prawie i Przyrzeczeniu
ZHP jest organizacją dobrowolną. Albo jesteśmy harcerzami, pełnimy służbę na rzecz innych i płacimy składki, albo nie jesteśmy członkami ZHP. Nikt nas do niczego nie zmusza. Jeżeli jednak decydujemy się na przynależność, to z wszelkimi prawami i obowiązkami.
(...)
Celem działania w ZHP „…. jest wychowywanie młodego człowieka, czyli wspieranie go we wszechstronnym rozwoju i kształtowaniu charakteru przez stawianie wyzwań.” Charakterystyczną cechą tego wychowania jest pozytywność, czyli patrzenie na naszych wychowanków z życzliwością, mimo, że czasami „działają nam na nerwy”, widzenie w nich tylko dobrych stron i wzmacnianie w nich poczucia własnej wartości. To także indywidualność, czyli poznanie ich „od podszewki”, nie tylko ich wad, ale przede wszystkim tego, co w nich najlepsze i wzmacnianie w nich poczucia „wielkości”. Pracując z młodymi, instruktorzy wiedzą, co chcą osiągnąć – wychować ich na mądrych, odpowiedzialnych ludzi, którzy przestrzegają prawa, szanują ludzi, są szlachetni, otwarci na innych, przekonani o swojej wartości. Wszystko to dokonuje się poprzez działanie: w drużynie, w pracy na rzecz innych, w pełnieniu codziennej służby. Uczymy demokracji oraz przestrzegania prawa, a nie omijania go na każdym kroku. Zasady harcerskiego wychowania realizuje się przez służbę, braterstwo i pracę nad sobą. Każdy powinien starać się być lepszym, doskonalić się w każdej sferze swojego życia, nie tylko w harcerstwie.
Harcerstwo to nie tylko służba na rzecz innych, zabawa na zbiórkach, czy wyjazdy na imprezy, to przede wszystkim całość działań. Dziecko przychodząc do drużyny ma możliwość pobawić się z rówieśnikami, współpracować w grupie przy realizacji różnych zadań, a obserwując starszych uczyć się radzenia sobie w różnych sytuacjach. Praca w zastępach ułatwia bliższe poznanie i uczy polegania na sobie. Pracując na rzecz innych, harcerze wiedzą, że mogą dokonać coś dobrego, szlachetnego. Przy pracy i wspólnym działaniu, w trudzie i przeciwnościach rodzą się najsilniejsze przyjaźnie, często na całe życie. Jednak tylko wtedy, gdy oparte są na pewnych i prawdziwych zasadach. Kiedy słowo potwierdzone jest czynem. Kiedy ktoś, mówiąc o rzeczach niedozwolonych, odrzuca je w swoim postępowaniu. Kiedy zachowuje się po harcersku nie tylko na zbiórkach, ale także na co dzień: w szkole, pracy, w czasie wolnym.
ZHP nie jest więc organizacją dla wszystkich. Bycie harcerzem, to często wiele wyrzeczeń i samodyscypliny. To sposób życia skierowany, nie na siebie i to, co robimy, ale na drugiego człowieka. Ktoś, kto nie potrafi w drugim człowieku zobaczyć przyjaciela, a widzi rywala, nigdy nie zrozumiał idei zawartych w zasadach harcerskiego stylu życia. Ktoś, kto robiąc coś dla innych potrzebuje poklasku, mediów i rozgłosu – nie robi tego dla innych, tylko dla siebie. Jest typem „gwiazdora”.
Ale harcerstwo to przede wszystkim wielka przygoda życia. Jest to wartość bezcenna. Każdy, kto choć przez moment w swoim życiu zetknął się z harcerstwem i poznał smak przyjaźni w harcerskiej drużynie, zawsze będzie ten czas wspominał z rozrzewnieniem i wielką sympatią.
Czym wobec tego jest składka 5 zł miesięcznie? Skoro tyle otrzymujemy, czym jest składka członkowska? To nie tylko pewna wartość finansowa. Jest to forma naszej odpowiedzialności za Związek. Także sposób na pokazanie, że jestem częścią tej organizacji, przez mój wkład pieniężny. Większość tych, którzy nie płacą, bo twierdzą, że ich nie stać, wydaje o wiele więcej na chipsy, batony i inne słodycze. Problem ze składkami tkwi w ich psychice i błędnym przeświadczeniu naszych instruktorów - drużynowych, którzy wpajają swoim podopiecznym, że coś się im należy za włożony wkład w podejmowane działania. (...)
Związek Harcerstwa Polskiego bardzo się zmienił od tego czasu. Obecne zmiany statutowe spowodują, że ktoś, kto nie może zrozumieć zasad nie będzie jego członkiem. Harcerstwo może stać się organizacją elitarną, tylko dla tych, którzy są w niej dla zasad i idei, które im przyświecają, a nie dla „gwiazdorstwa”.
hm. Dorota Górska
